احمدي نژاد و دو راهي صبر، ترس و ولع یکی از بهترین تعابیری است که در مورد شرکت وی و جریان وابسته به او در انتخابات پیش روی می توان ذکر کرد و اينگونه بيان مي‌دارد كه فرقي نمي‌كند كه رئيس جمهور باشي يا رئيس جمهور سابق يا يك فرد عادي، وقتي به حكمت خداوند شك كني و آنچه را كه زمان آن فرا نرسيده است را طلب كني، سرنوشت جالبي نخواهی داشت و شاید هرچند مردم از عملكرد فعلي دولت يازدهم هم در برخی از حوزه‌ها رضايت صد در صدي ندارند ولي هنوز چهره‌ي برجا مانده از دولت‌هاي نهم و دهم مبدّل به يك كاريزما يا فرشته‌ي نجات و ايجاد يك فضاي رابينهودي از احمدي نژاد ودولت وي نشده است و شايد بهتر بود او با صبري چهارساله و تجديد قوا، خود را آماده‌تر براي دوره‌هاي بعدي رياست جمهوري مي نمود و شانس خود را با ايجاد گفتماني كه آنرا در سر مي‌پروراند در آن زمان با اميد بيشتر به پيروزي امتحان مي‌كرد، چرا كه عمده جريانات اصولگرا و حاميان دولت‌هاي نهم و دهم اگر در زمره‌ي مخالفان وي نبودند، حداقل و تا حال حاضر و اعلام نتایج تعیین صلاحیت های داوطلبان ،در هاله‌اي از ابهام و دوراهي حمايت يا برائت قرار داشتند. هرچند با وجود بیانات چند مرحله‌اي رهبري كه ايشان در قالب توصيه‌اي به بردادر مؤمن در خور صلاح حال او داشتند، وي را به شركت نكردن در دور جاري انتخابات رياست جمهوري و همچنين پرهيز از دو قطبي شدن انتخابات ترغيب نمودند، ولي عده‌اي از نزديكان احمدي نژاد مدعي تغيير شرايط و نبود حالتي دو قطبي و منتفي بودن وقوع موقعيت قبلي بودند و اين را نوعي طغيان و سركشي در مقابل رهبري نمي دانستند ولي برخي از ديدگاه‌ها، خلاف اين امر را بيان مي داشت به گونه‌اي كه حتي آنرا ايستادگي احمدي نژاد برابر رهبري و نتيجتاً عناد با نظام مي‌دانستند و ابراز كنندگان اين تفكر محدود به جريان‌هاي اصولگرا و برائت جو از وضعيت و تفكرات فعلي وي نيز نيستند و حتي برخي از چهره‌هاي شاخص اصلاح‌طلب نيز بر همين باور بوده و يا حداقل بر اين كوس مي‌كوبیدند. از طرفي نيز عده‌اي اينگونه جريانات را بازي سياسي می دانستد و هرگونه اقدامات احمدي نژاد را گام‌هاي هماهنگ شده با اركان نظام و ماذون به اذن ایشان تلقي و معتقد بودند رهبري ايران در برابر برخي از تندروي‌ها به هنگام مي‌ايستد و نمي‌گذارد كسي از انقلاب جلوتر حركت كند كه نمونه‌ي بارز آن را هم حمايت ايشان از دولت فعلي و اقدامات آن در توافقات هسته‌اي دانسته و بر همين اصل معتقدند که ايشان در اين كارزار هم در صورت صلاحديد و احساس نياز واقعي جامعه ورود خواهند كرد هرچند اين احتمال بسيار ضعيف به نظر مي‌رسد و ايشان به احتمال زیاد، حركت در چارچوب‌ها و ساختار‌هاي فعلي نظام و پایبندی به تصميمات خروجي ممكن را كافي تشخيص می دهند. و همانطور كه ياد شد كم نيستند گمانه‌هائي كه در اين انتخابات وجود دارند؛ از پیش بینی هایی در مورد وضعیت احراز صلاحیت داوطلبان گرفته که به تبع خود هرگونه نتایج ممکن را امکان پذیر می ساخت گرفته تا حال حاضر که به نظر می رسد با توجه به زمینه های فعلی احتمال بروز نوعی تنش در این ورطه وجود داشته باشد،هرچند در حال حاضر و پس اعلام اسامی احراز صلاحیت شدگان ریاست جمهوری دور دوازدهم بسیاری از شک و تردیدها و دو دلی نیروهای وابسته به جریان احمدی نژاد که به هیچ وجه نیت فدا نمودن خود در مقابل نظام و برای وی را نداشتند اکنون به يقيين مبدل گشته، شدت این واکنشها قطعا بسیار کم و ناچیز خواهد بود چرا که احمدی نژاد و جریانات وابسته به وی به خوبی می دانند که یک تنه نمی توانند جلوی نظام بایستند و از طرفی چنین جایگاه اجتماعی نیز یا در جامعه برای وی را نمی توان متصور شد و یا حداقل حاميان وی متعلق به طبقه ای هستند که آرام را بر بیداد ترجیح می دهند و از همین روست که شاید او با این بی صبری و پشت کردن به ریشه های پیدایش خود تنها به دست خود،خود را از سپهر سیاسی ایران به طور کامل و یا حداقل تا مدتی نامعلوم محو کرد و این ترسی بود که او داشت و خواهان جلوگیری از بروز چنین حالتی بود اما با تصميمي اشتباه بجای صبر ، ولع را در پیش گرفت و سرنوشت فعلی را برای خود و حامیانش رقم زد.
مرتضی هاشمی
یکم اردیبهشت ۱۳۹۶