تهدید ترامپ یا اخم کلینتون

بطور کل شاید تفاوت عمده ای در انتخاب ترامپ یا کلینتون از لحاظ تغییر در ساختار روابط با جمهوری اسلامی ایران وجود نداشته باشد ولی به نظر می رسد اگر از منظری متفاوت به این انتخابات نگاه کنیم شاید دلایلی برای ترجیح ترامپ بر کلینتون از نگاه دکترین سیاست خارجه جمهوری اسلامی ایران وجود داشته باشد که به اختصار عبارتند از؛
۱-ترامپ فردی تاجر با شم اقتصادی است و سابقه طولانی در کسب و کارهای کلان تجاری داشته که این موهم به وی دیدگاه ادراکی نسبت هزینه و فایده را فهمانيده است و او در تبیین مناسبات رفتاری خود سعی بر آن خواهد داشت تا این اصل را رعایت و از لشکرکشی های بیهوده پرهیز کند،که این بطور خفته به سود ایران خواهد بود.
۲-ترامپ جنگ طلبی های کلینتون و هم حزبی هاي او که منادی صلح و منتقد سیاستهای جمهوری خواهان بوده اند را نوعی فرار رو به جلو و دروغ تلقی می کند و معتقد است سیاستهای حمایتی آمریکا از جریانهای اپوزوسیون منجر به جنگ جهانی سوم خواهد شد.
۳-ترامپ ساختار فعلی آمریکا را بیمار و آن را نمونه ای از امپریالیسم در دنیا دانسته و معتقد است آمریکا دیگر در صحنه بین المللی هیچ محبوبیتی نداشته و باید این چهره ترمیم شود.
۴-ترامپ به هیچ وجه به طور کامل خود را وابسته به احزاب سیاسی آمریکا نمی داند و این یعنی تمایل وی به افسارگسیختگي سیاسی است و سعی او حل مسائل با افق فکری خود و نزدیکانش است تا القأ تفکر حزبی.
۵-ترامپ بی پروا سخن می گوید،پراکنده و شاید عجولانه و این قطعا دیپلماسی گفتمانی مناسبی برای یک سیاستمدار آن هم در سطح رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا نیست و این گاها موجب خشم متحدان و هم پیمانان وی خواهد شد.
۵-ترامپ به دنبال بازیابی غرور ملی و بازترسيم تصویر مناسب از آمریکاست تا فتح و فتوحات جدید و شاید در این راستا وی به دنبال ساختارشکنی باشد که این به نفع وضعیت با ثبات آمریکا نخواهد بود.
و بسیاری از دلایل که در حوصله بحث نمی گنجد،به هرحال تمامی استدلالهای فوق شاید با مثال نقضی قابل رد باشد ولي این طور به نظر می‌رسد که میزان نفرت وی به ایران کلامی و از سر انتفاع بیشتر کشورش باشد تا به مانند کيلينتون که این نفرت قلبی و ریشه ای باشد.
مرتضی هاشمی
آبان ۱۳۹۵