تعریف صحیح از قانون هدفمندی یارانه ها و شفاف سازی ملاک های تبیین یارانه بگیران برای مردم، یک ضرورت است.

آنچه بیش از حد موجب رنجش یا ایجاد سوال در بین مردم نسبت به وضع یا اجرای یک قانون خاص می باشد عدم وجود شفافیت و صراحت لازم در تبیین حوزه های سیاست گذاری و اجرای آن از طرف قانون گذار یا مجری برای مردم است و قانون هدفمندی یارانه ها نیز از جمله ی همین قوانین است که همواره از آغاز تا کنون آبستن تغییر و تحولات و حرف و حدیث های بسیار زیادی بوده است و دلیل عمده ی آن هم همین عدم وجود صراحت و شفافیت قانون مذکور است . تجربه ی دولت های نهم ، دهم و یازدهم در سیاست همسوسازی مردم جهت انصراف از دریافت یارانه نقدی به نوعی به همین دلیل منجر به شکست گردید ، چرا که مردم هرگاه احساس کنند در تبیین ملاک های یارانه بگیران نوعی صداقت عملی و واقعی همراه با صراحت گفتار مسئولین وجود ندارد قطعاً احساس خوشایندی از انجام یک فرآیند داوطلبانه نخواهند داشت و از طرفی اقدام های یکجانبه ی دولت ها نیز در حذف یارانه ها بخشی از مردم در مراحل چند گانه با استدلال های گوناگون موجب بروز و ترویج شایعات و احساسات نامناسب مردم نسبت به قانون فوق گردیده است. لذا شایسته است در راستای احترام و تکریم مردم اقدامات لازم در جهت اصلاح یا تغییر نحوه نگرش قانون مذکور نسبت به جامعه صورت پذیرد و ذکر این نکته نیز بدیهی است که اگر مردم احساس کنند که این واگذاری حق از جانب خود ایشان به همنوع یا هم میهن خود بدون وجود حالت اجبار گونه ی دولت است ، انتظار همکاری و همراهی ایشان با قانون یاد شده بیشتر است تا اینکه با حالتی مخفی و بدون هیاهو و اطلاع قبلی ، یارانه برخی قطع گردد چرا که به نظر می رسد در صورتی که ملاک های مد نظر دولت غیر واقعی بوده باشند یا سنجش اشتباهی صورت گیردو یا حتی در حالت کلی اگر تصور کنیم شخصی که یارانه اش قطع گردیده ، نسبت به این موضوع رضایت نداشته باشد ، حق آن بر گردن مسئولین خواهد بود و می بایستی در پیشگاه عدل الهی پاسخگو باشند چرا که از ابتدا آنچه به مردم اعلام گردید بر این مبنی بود که هر ایرانی از یارانه سهم برابری خواهد داشت که با وجود این وضعیت ، تناقض ایجاد شده عامل بروز نوعی دلسردی وبعضاً نفرت مردم گردیده است.