تدوین طرح جامع مدیران کشور، گامی است به سوی تغییر و اصطلاح سیستم های مدیریت کلان کشور.

همانطور که در افق پیش روی کشور میتوان متصور شد ، رفع تحریم ها میتواند به عنوان یک فرصت ناب تلقی شود که در صورت عدم بهره گیری از این فرصت ، عملاً در اینده نزدیک شاهد یک تهدید خواهیم بود و آن هم ضعف سیستم کشور است . بنابراین اگر بخواهی دو سال منتهی به دولت یازدهم و دولت آتی را دولتی کارآمد تلقی کنیم ، می بایست به فکر تغییراتی اساسی در نحوه مدیریت کلان کشور باشیم تا بتوان خلاءهای موجود را با استفاده از فرصت های پیش رو تبدیل به نقاط قوت نموده و نقاط ضعف جاری را به تدریج وبا برنامه ریزی های بهتر رفع نمائیم.

در این راستا تدوین طرح جامع مدیران کشور گامی است که نه تنها می تواند موثر باشد بلکه می تواند به عنوان راهبردی کلیدی به ایفای نقش بپردازد.این طرح با انجام کار کارشناسی و بررسی حوزهای خلاء میتواند بحران حال حاضر کشور در عدم بکارگیری نیروهای توانمند را پر کند. مبنی طرح جاری بر این اصل استوار است که در مناصب کلیدی مدیریتی و حداقل از سطوح مدیر کلی به بالا ، لازمه بکارگیری افراد ، بهره مندی از مدارک کارشناسی معتبر تخصصی حوزه ی یاد شده و علاوه بر آن مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد معتبر در حوزه مدیریت باشد چرا که در اکثر قریب به موارد شاهد بکارگیری و گمارش افراد با مدارک غیر مرتبط هستیم که در حوزه خدمت مربوطه بعضاً بحران های بی شمار بوجود می آورند و یا شاهد افراد متخصص هستیم که بعضاً توان مدیریتی در اداره ی آن حوزه را نیز نخواهند داشت که در این مورد نیز ضرری کمتراز حالت قبل نیز متصور نیست. بنابراین با در نظر گرفتن الزامات یاد شده می توان امید داشت که شاهد ریزش مدیران نالایق باشیم و به نوعی با مدیریت منابع انسانی ، ارزشمند ترین زنجیره مدیریت می تواند به عنوان راهبردی اساسی در نظر گرفته شود که متعاقباً موجب تغییر نگرش و شروع تغییر الگوی مدیران کشور و جامعه خواهد شد.